Ik lieg niet als Nepal mij compleet heeft verbaasd!
Wat een immense rust ervaarde ik toen ik de grens van India naar Nepal overstapte. Het leek wel alsof ik door een soort portaal ging.
Wat een bevrijdend gevoel!
10 meter terug zag ik nog alle India’se mannen opgefokt zoeken naar toeristen voor hun tuktuk ritjes terwijl de Nepalese man van de simkaartjes mij vertelde ‘You can sit while I prepaire your simcard’.
Whut? Rustig zitten? Ik stond nog helemaal aan van het gevecht bij het matchen van de koffers met de tuktuk drivers. Ha, dit was letterlijk een gevecht aangezien ze de koffers gewoon uit onze bus trokken. Ik schreeuwde ‘If you don’t give the bags back NOW you DON’T get money’.
Jahoor mijn politie achtergrond en vuur kwam even naar boven. Op dat moment waren alle mannen stil en keken ze me geschrokken aan. Ik was er zelf ook even stil van…
Mijn driver fluisterde in mijn oor ‘This old man didn’t earn money today. Please give a bag to him’. Terwijl de rest van de groep al door liep moest ik gehaast een keuze maken ‘wie werk zou krijgen’. Natuurlijk stond ik van binnen te koken aangezien ze brutaal de tassen uit de bus pakte maar ergens dacht ik ook ‘wat had ik gedaan als ik in hun schoenen zou staan?’.
Iedereen in de bus was moe van alle indrukken en lange reisdag van Varanassi (India) naar Lumbini (Nepal). Het getoeter wat ik normaal zou horen maakte plaats voor stilte, gedimde lichten, gedoseerd remmen en een driver die netjes aan het wachten was op de andere auto’s die passeerde. Ik doezelde weg..
Onderweg werd ik gebeld door het hotel over het voorbereiden van het avondeten en stond dit netjes klaar toen we aankwamen. Wat een luxe! Het inchecken ging fantastisch snel en waar ik anders zou horen ‘Huh? Are you the tourleader?’ kreeg ik het compliment van de eigenaresse ‘Woow I am so proud at you how you handle a group with your age. I feel like I am your big sister as I am just a couple of years older than you’ en ze gaf me een knuffel.
Begrijp me niet verkeerd. Ik ben verliefd op India! De mensen, cultuur, geuren en kleuren maar ik had pas door hoe erg ik aan rust toe was toen ik Nepal in kwam.
Terwijl we in de bus richting Pokhara reden sprongen de tranen in mijn ogen. Ik pakte de microfoon en zei
‘Jongens neem dit uitzicht goed tot je in. Wat is het hier onwijs prachtig!’
Een helder blauwe beek stroomde met vaart tussen de afgronden van de hoge bergen door. De bomen hadden donker groene bladeren en er liepen ouders met hun kinderen over gebouwde hangbruggen naar school.
Er hangt rust en dit zie je in alles. In de zachte gezichtsuitdrukkingen van de locals tot aan de prachtige ongerepte natuur met sirene stilte. Er hangt hier een compleet andere energie wat door iedereen uit mijn groep voelbaar was. Ze zeiden ‘Ies, kom jij hier ook zo tot rust?’
Geen mooier compliment kan een land krijgen.
Ben je benieuwd naar wat we allemaal in Nepal hebben gedaan en hoe ik zelf na het reisbegeleiden door Nepal heb gereisd? Beluister dan mijn podcast hieronder.
Schrijf je via mijn website in voor de nieuwsbrief als je nieuwsgierig bent naar meer reisverhalen.
